ناصر ایمانی کارشناس سیاسی در گفت و گو با قدس آنلاین گفت: مردم ایران به خوبی به این موضوع واقفند که کشور در معرض فشارها و دشمنی های برخی کشورهای غربی و منطقه ای قرار دارد؛ سران این  کشورها در اعتراضات اجتماعی به دنبال تحریک واعزام افراد اغتشاشگر به کشور با هدف رسیدن به امیال سیاسی خود هستند که توسل به این سیاستها را رسما از طریق رسانه های خود اعلام می کنند. از سوی دیگر به هیچ وجه نمی توان  مشکلات اقتصادی مردم را نادیده گرفت؛  مشکلات اقتصادی؛ فرهنگی و اجتماعی که مردم را نگران کرده است؛ لذا اعتراض  و رساندن صدای خود به گوش مسوولان چه از طریق اعتراض یا تظاهرات حق آنهاست.

وی دراین باره بیان داشت:  متاسفانه کشور با شدیدترین دشمنی هایی مواجه است که به این شکل برهیچ کشوری در جهان اعمال نشده است؛ نظیر این دشمنی ها با مردم عراق و لبنان نیز دیده می شود. اما اعتراض به مسائل اقتصادی حق همه ملتهاست؛ حال باید به این سوال پاسخ داد که مردم اعتراض؛ اعتصاب و تظاهرات خود را از چه طریقی باید دنبال کنند؛ بدون اینکه ملعبه بازی سیاسی خارجی ها قرار بگیرند.

کارشناس مسائل سیاسی تصریح نمود: این مساله به نوعی برای ما تبدیل به یک معضل شده است، نمی توانیم اعتراض کنیم در حالی که آلت دست دشمنان نشویم؛ مشکل این است که اعتراضات اجتماعی و اقتصادی رنگ و بوی سیاسی وخشونت آمیز می گیرد و منجر به از یاد رفتن اصل اعتراض معترضین واقعی کنار می شود؛ اینجاست که در دل آشوب ها مسوولین به مردم توصیه کنار کشیدن از حوادث را می کنند تا با خشونت گران برخورد کنند؛ در نتیجه صدای اعتراض معترضین واقعی به گوش مسوولین نمیرسد و بعد از آن هم  جمع دیگری از مردم  که می بینند کیان نظام و کشور در معرض خطر است؛ برای دفاع از کیان نظام و میهن به خیابان ها آمده و مسوولین گمان می کنند مردم مشکل اقتصادی ندارند و حامی آنها هستند؛ اینگونه است که صدای اعتراض مردم شنیده نمی شود.

ناصر ایمانی کارشناس سیاسی تصریح نمود: قطع به یقین اگر در جمع مردم حامی نظام در تهران یا شهرها و شهرستانها صندوقی برای اعلام نظر درخصوص طرح بنزین دولت گذاشته می شد اکثریت قریب به اتفاق آحاد جامعه با طرح دولت اظهار مخالفت می کردند؛ بنابراین باید بدانیم مردمی که از نظام حمایت می کنند موافق همه تصمیم گیری ها و سیاست های یک شبه دولت نیستند...

وی با ارائه راهکاری اظهار داشت: با دو راهکار می توان بین اعتراض واقعی و خشونت در اعتراض تفکیک قائل شد. بیشتر خشونت هایی که در اعتراضات اقتصادی یا اجتماعی دیده می شود در خارج از کشور سازماندهی می شود؛ نه اینکه معترضان از خارج آمده اند؛ بلکه عموما بعد از اعتراضات از خارج کشور سازماندهی می شوند؛ لذا اگر مسولان ذی ربط در کشور در مقاطع مختلف زمانی نه بر سر موضوع مهمی مثل بنزین که یک شبه قیمت آن چند برابر شد، بلکه درباره مسائل دیگری که مورد اعتراض مردم است به مردم اجازه اعتراض با مجوز بدهند و دولت هم مسیر امکانات امنیتی را برای اعتراض مردم فراهم کند؛ اگر مردم آزادانه بتوانند درباره سیاست های دولت تظاهرات های کوچک و بزرگ قانونی داشته باشند و مردم راه تظاهرات را آموزش ببیند و این مساله فرهنگ سازی شود بدون اینکه به خشونت بگراید منتج به تخلیه انرژی مردمی و توجه دادن دولتها بدون خسارت به کشور به سیاست گذاریهایی میشود که به نفع عموم مردم جامعه نیست.

ناصر ایمانی گفت: متاسفانه دولت و مسوولان متکلم وحده شده اند؛ دولت یک طرفه صحبت می کند و مردم نمی توانند حرف بزنند؛ در حالی که ارتباط بین حاکمیت و مردم باید دو سویه باشد؛ ارتباط یک سویه منجر به گسست بین مردم و حاکمیت می شود؛ لذا مجوز دادن به مردم برای شنیدن سخن آنها اعم از مسائل صنفی؛ اجتماعی، سیاسی فرهنگی و اقتصادی ارتباط بین مردم و حاکمیت را تقویت می کند.

وی دراین باره خاطر نشان کرد: متاسفانه فرهنگ اعتراض و تظاهرات قانونی در کشور وجود ندارد؛ از سوی دیگر مسوولان نیز در مواجهه با مردم از سعه صدر کافی برخوردار نیستند؛ قطعا مردمی که دست به  تظاهرات مردمی به دلیل مسائل اقتصادی یا معیشتی می زنند نباید دستگیر شوند یا با آنها برخورد شود؛ مگر کسانی که اقدامات خلاف قانون انجام داده اند.

وی بیان داشت: اگر مسوولان به مردم اجازه اعتراض بدهند و این مساله در ایران نیز مانند سایر نقاط جهان فرهنگ سازی شود, بدون انجام کار غیر قانونی و وارد کردن خسارت به اموال عمومی مردم حرف و شعارشان را بدون توهین به دیگران یا اظهار سخنان خارج از عرف بیان می کنند تا مسوولین نیز صدای آنها را شنیده و برای حل مسائل چاره اندیشی کنند؛ در ضمن در چنین فرهنگ سازی مردم یاد می گیرند که از اغتشاشگران در حین اعتراض قانونی فاصله بگیرند.